تابستان

شش سالم بود . دنیا اناری بود . سبزیه زیادی داشت . تابستان بود و بزرگتر ها گرمشان بود اما برای ما بچه ها گرما وجود نداشت . تا 13 - 12 سالگی گرما را حس نمیکردم یعنی برایم آنقدر مهم نبود .اگر صدای توپ میآمد دیگر سر از پا نمیشناختم حالا میخواست عطل ظهر باشد یا نیمه شب . بزرگتر که شدم فهمیدم باید ادا درآورد . گرمایی شدم . آن وقت بود که فهمیدم بیشتر آدم ها عاشق کسانی هستند که ان ها را به حساب نمیآورند و باز ادا درآوردم . دوست داشتم به همه احترام بگذارم اما اگر چنین میکردم دیگر محبوب نبودم و باز ادا درآوردم . بچه بودیم زندگی مال ما بود . تابستان بود پدر بزرگم خانه ی بزرگی داشت , خیلی بزرگ ; در انجا فقط دو خانواده خانه ی اینچنینی داشتند .  پر از درخت توت و انار بود . دوچرخه داشتم . دست دوم بود ولی تند میرفت . پدرم نوار پیچش کرده بود . نوار قرمز . خوشم نیامد نوار را خودم عوض کردم و سبز پیچیدم . افتضاح شده بود ولی برای من مهم نبود . ترمز نداشت . از بس با کفش به تایر کشیده بودم که کف کفشم ساییده شده بود . پشت خانه ی عمه ام دشت بی همتایی بود . مزرعه ی گلرنگ انجا بود و من هیچ وقت نفهمیدم گلرنگ چیست .... چند نفر میشدیم و راهی کشف دشت میشدیم . با دوچرخه همه جا را میکاوییدیم . یک چاه و یک ابگیر . یک زمین و یک جوی پر آب و چند دوچرخه که ما آن را چرخ مینامیدیم . همه جا سبز بود آنچنان که فکر کردم شمالی که میگویند همین جاست . مغزم داغ شده بود . تا شب به دنبال دریا گشتم ....